Lydia en Bert's vakantie avonturen: Rondreis Nieuw Zeeland

Nieuw Zeeland staat al heel lang op ons verlanglijstje, aldus vertrekken we 4 dec 2007 naar het land van onze tegen-voeters op het zuidelijke halfrond. Het land bestaat uit twee grote eilanden, het Noord en het Zuid-eiland. Tussen Cape Reinga, het meest noordelijke punt en het meest zuidelijke gelegen plaatsje Bluff op de punt van het zuidereiland ligt zo'n 1700 km. Rijk mag je de natuur in Nieuw-Zeeland zeker noemen. Je vindt er onder andere: walvissen, zeehonden, dolfijnen, orca's, zeeleeuwen, penguïns, albatrossen, orca's, ijsvogels, fjorden, gletsjers, vulkanen, watervallen, warmwaterbronnen, duinen, zandstranden en niet te vergeten de beruchte sandflies!

Melbourne

We vliegen via Londen en Hong Kong eerst naar Melbourne in Australië. Een vermoeiende vliegreis van zo'n 25 uur, maar op het vliegveld van Melbourne kunnen we gelukkig gratis douchen en slapen op luie ligstoelen om de volgende dag in sneltempo de stad te bezichtigen.

Maar de overgang van de winterse vrieskou in Nederland naar de hitte van hartje zomer en de vermoeidheid van de jetlag breken ons al snel op. Met een binnenlandse vlucht vliegen we 's middags naar Sydney en vandaar uit naar Christchurch in Nieuw Zeeland op het zuider-eiland. We pikken onze huurauto (Toyota Corolla) op en vertrekken naar het Spencer Beach Holiday Park, een zeer rustige en luxe camping met gratis kookkeukens, voorzien van ovens, gasfornuis, magnetron, broodrooster, freezers enz. We bezoeken eerst het sfeervolle Christchurch met z'n fraaie botanische tuinen. Via de schitterende summit road rijden we naar de nabij gelegen baai met haven Lyttelton en de Banks Peninsula. Hier kom je langs de spectaculaire vulkanische kustlijn, door inheemse bossen, valleien, watervallen en zandstranden. Je ziet dolfijnen, zeehonden en pinguïns en krijg je een kijkje in de krater van een vulkaan.

Lyttelton

Banks Peninsula

We gaan op weg naar het noordelijker gelegen Kaikoura Peninsula, waar we het wildlife

Kaikoura Peninsula

op het schiereiland willen bewonderen. Ik vergeet echter op de bezinemeter te letten en hoop nog net op tijd een benzinepomp te bereiken. Dat lukt, maar in m'n haast en een defecte pomp tank ik diesel inplaats van benzine! Shit, shit...

De garage heeft pas de volgende dag weer tijd om de diesel eruit te pompen, dus zijn we genoodzaakt in de auto te slapen voor de garage.

Wij maken ondertussen een fabelachtig mooie wandeling van 5 uur langs de kust van Kaikoura Peninsula, waar de pelsrobben liggen te luieren en gaan via de hoge kliffen weer terug.

Nadat de volgende morgen de auto is voorzien van de juiste vloeistof gaan we via de Waiau River de Lewis Pass over en kamperen op de gratis DOC(Department Of Conservation) camping Marble Hill, waar we voor de eerste keer kennis maken met de beruchte sand-of blackflies. Deze zeer irritante kleine vliegjes komen alleen op het zuider eiland voor en vooral in het fjorden gebied. Ze gaan direct in de aanval en mensen die er gevoelig voor zijn, kunnen flinke jeukplekken krijgen, die als je er niet afblijft lelijke littekens kunnen veroorzaken.

Bij Lake Brunner maken we een wandeling langs de Arnold river met mooie boomvarens. (Rakaitane walk)

Brunner Lake

We trekken weer de bergen in van de Souther Alps, de bewolkte Arthur's Pass op, waar we 130m hoge Devil's Punchbowl Fall en de Bridalveil Falls bezichtigen. Boven op de bergpas bivakkeren we langs de Waimakariri river.

Devil's Punchbowl

Castle Hill

De weg loopt verder door een soort maanlandschap bij Castle Hill. Hier liggen grote kalksteenformaties die populair zijn bij klimmers.

Als we de Arthur's Pass over zijn maken we een lange wandeling langs de rivier door de Raikaia Canyon

Lake Tekapo

Via de bergmeren Lake Tekapo en Lake Pukaki gaan we de doodlopende weg in naar het Mount Cook National Park, dit is één van de fraaiste parken van Nieuw Zeeland met spectaculaire vergezichten en 22 bergtoppen boven de 3000 meter.

Aan één van de 22 bergen dankt het park ook haar naam, Mount Cook. De majestueuze berg waarvan de top 3764 meter boven zeeniveau uittorent, is hiermee ook tevens de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Mount Cook heet in het Maori, Aoraki, wat zoveel betekent als “de berg die de wolken pakt”.

Hier kamperen we tussen de bergreuzen in een koude ruige alpine wereld.

De mooiste wandeling hier is de Hooker Glacier Valley Track, je loopt dan richting Mount Cook. De wandeling loopt langs de Alpine Memorial wat een schitterend uitzichtpunt is. (opgedragen aan de klimmers die op Mt.Cook zijn omgekomen)Vervolgens kom je over twee hangbruggen waarna je de vallei binnen wandelt. Eindpunt is de Hooker Glacier welke uitmondt in het Hooker Lake.

Mount Cook

Na nog verschillende wandelingen in deze prachtige alpine wereld vertrekken we weer naar de oostkust via Twizel, waar we heerlijke zalm kopen bij een kwekerij.

Bij Oamaru komen we weer bij de kust uit en vinden in het Glencoe reservaat een prachtige vrije camping, waar we helemaal alleen staan in een prachtige natuur met een lekker warm zonnetje.

Ongeveer 40 km ten zuiden van Oamaru liggen de Moeraki Boulders in zee. Dit geologische fenomeen heeft een vulkanische oorsprong waarvan het proces ongeveer 60 miljoen jaar geleden startte. Door chemische processen in de zeebodem werden deze bolvormige zwerfkeien gevormd en komen door erosie uit de kliffen tevoorschijn.

Dunedin station

Bij Dunedin gaan we de Otago Peninsula op, het is een belangrijke broedplaats voor zeevogels en het biedt bescherming aan de bijna uitgestorven Yellow-eyed Penguin. Pelsrobben en de zeeleeuwen komen hier op verschillende plaatsen aan land om jongen te krijgen.Taiaroa Head, het uiterste puntje van het schiereiland, is de enige plek ter wereld waar de Royal Albatross met een vleugelspanwijdte van soms meer dan drie meter, broedt.

's Avonds bij zonsondergang nog een kleine soort blauwe pinquins(25cm groot) gespot. Ze komen precies bij zonsondergang in groepjes van zo'n 15 stuks uit zee aangezwommen en waggelen over het strand hoog tegen de kliffen op. Als je stil bent en met zaklamp met een blauw filter ervoor schijnt lopen ze als het ware over je tenen heen. Je mag geen flitslicht gebruiken of ander fel licht, anders maken ze rechtsomkeer.

Ook zuidelijker langs de ruige kust liggen mooie stranden, kliffen en niet geheel ongevaarlijke zeeleeuwen.

Cannibal Bay

In de

Opurakanui Bay staan we met ons tentje op het strand onder de kliffen met schapen om ons heen en genieten van deze afgelegen plek met lange strandwandelingen.

Purakanui Bay

De Catlins, het meest zuidoostelijk gelegen deel van het Zuidereiland is een van de meest schilderachtige gebieden van Nieuw-Zeeland. Je komt onderweg prachtige watervallen, goudgele stranden, oude dennen- en beukenbossen, hoge kliffen, gefossiliseerde bomen en geheime grotten tegen. De Cathedral caves bereik je door een wandeling van
40 minuten door het bos en over het strand, alleen mogelijk tijdens eb, naar de bijzondere grotten aan het water. Lydia is nog net op tijd weg voor het snel opkomende tij, maar houdt er wel natte voeten aan over!

Cathedral caves

McLean Falls

Ook de Mclean Falls zijn een bezoek waard.We staan met ons tentje op het zuidelijkste puntje bij Curio Bay op een woeste winderige rotskust, waar de zeeleeuwen een beschut plekje naast onze tent zoeken. Als ik 's nachts in het donker een plasje wil plegen achter de tent, struikel ik zelfs over een zeeleuw, die tegen de tent aan ligt.

We gaan richting Fiordland National Park, dit grootste park van NZ bestaat uit 14 schitterende fjorden, waaronder de bekendste de Milford Sound en de Doubtful Sound, die diep het land insnijden. Verder grote meren, enorme watervallen, woeste rivieren, regenwoud en steile bergreuzen met gletchers.
Het is één groot paradijs vol natuurschoon. Deze streek is een walhalla voor wandelfanatici en natuurliefhebbers, want er is een enorm aanbod aan wandeltracks in allerlei soorten en maten waarmee je langs de spectaculairste plekken komt. Wel is het aanteraden een regenpak mee te nemen, aangezien het gebied één van de regenrijkste plekken op aarde is.
Vanwege de zeer bijzondere geologie, landschap, flora en fauna staat Fiordland National Park met recht op de Werelderfgoederenlijst van UNESCO.

Panorama Milford Sound met rechts de Bowen Fall

Wij maken eerst vanuit ons kampement aan Lake Monowai de korte Borland
Track. Als we even later in de regen dieper het fiordland in willen rijden over een 4wheeltrack, moeten we noodgedwongen omdraaien, omdat onze auto dreigt vast te lopen in de modderige rivieren.

Aangezien 's middags het hier zeldzame zonnetje doorbreekt, rijden we snel door over de doodlopende spectaculaire weg naar de 16km lange Milford Sound, waar de hordes toeristen inmiddels weer zijn vertrokken. Wij kunnen in alle rust genieten van het enerverende uitzicht.

Mitre Peak

Bowen Fall

Tegen de schemering verlaten we deze wonderschone plek en draaien boven op de pas de Hollyford Valley in, waar we een bij een zeer gezellige pioniers nederzetting (Mc Gunn's) de tent opzetten.

Het is een mooi uitgangspunt voor onze wandelingen, er is alleen één nadeel aan deze paradijselijke plek, een leger sandflies heeft hem ook als territorium ontdekt!!!

Earland Falls

Onze eerste wandeling hier is de Routeburn Track, een van de mooiste wandelingen van NZ met spectaculaire bergpanorama's. Permits voor de tracks worden maar spaarzaam uitgegeven en moeten vaak maanden van te voren aangevraagd worden. Wij hebben er geen, dus mogen niet op de route overnachten, dus zijn we genoodzaakt halverwege terug te keren.

De volgende dag trekken we diep de Hollyford in, langs de rivier over hangbruggen en een prachtige vegetatie van het regenwoud tussen de steil oprijzende met sneeuw bedekte bergtoppen. Moeilijkheidsfactor "nul", schoonheidsfactor 5*****!!!

En wat een rust in tegenstelling tot andere moeilijkere tracks, we komen heel de tocht niemand tegen!

Hidden Falls

We hebben tot nu toe ontzettend gemazzeld met het weer, maar net nu we een boottocht op de Doubtful Sound willen maken, betrekt het weer en trekken zware regenwolken zich samen boven de bergen. Toch besluiten we, ondanks het dure prijskaartje(280€) de cruise te maken.

Doubtful Sound is de diepste fjord (421m) in het Fiordland Nationaal Park aan de Tasmaanse Zee en is één der meest geapprecieerde toeristische bestemmingen van Nieuw-Zeeland. In vergelijking met het bekendere Milford Sound beslaat Doubtful Sound een 3 maal groter oppervlak (lengte 40.4 km) en biedt het meer variëteit aan landschappen. Haar relatief mindere bekendheid is merendeels te wijten aan de moeilijker bereikbaarheid. Vanuit Manapouri varen we met een boot een uur over het Manapourimeer tot aan West Arm en van daaruit met een korte busreis door de 2km.lange, zeer smalle tunnel van de diep onder de grond liggende waterkrachtcentrale(tevens rondleiding), dan nog een stuk met de bus over de afgelegen Wilmot Pass Road naar Deep Cove, het meest oostelijke punt van de Doubtful sound. Hier vandaan met een grotere snelle boot 4 uur lang door de 40km lange Doubtful Sound.

Nog altijd is het fjord onherbergzaam en ruig, met bergpieken en regenwoud. In het fjord zijn veel zeedieren te vinden zoals tuimelaars, bij Malaspina Reach, zeehonden en op de eilandjes voor de ingang van het fjord huizen de robbenkolonies. De oerwouden rondom het fjord worden bevolkt door bijzondere vogels.

Via Te Anau gaan we weer landinwaarts naar het Lake Wakatipu, waar we aan het begin van het meer bij Kingston een prachtig authentiek stoomloctracé ontdekken met 2 bijna identieke stoomlocs in perfecte staat (gebouwd in 1925 en 1927), waarvan de Kingston Flyer 778 net onder stoom vertrekt.
Wat een beauty, hier heeft de tijd werkelijk even stil gestaan!

Queenstown, s.s.Earnslaw

Aan de noordzijde van Lake Wakatipu ligt Queenstown, de "adventure city" bij uitstek,

het heeft zich ontwikkeld tot een internationaal centrum voor avontuurlijke sporten zoals bijvoorbeeld bungee jumping, rockclimbing, wildwatersurfen, jetboatracen, helicoptervluchten, parachute springen en zorbing(in kunststofbal van helling afrollen).
Voor ons allemaal net iets teveel van het goede, dus maken we maar een bezadigde wandeling langs de haven en doen in de kerstdrukte inkopen voor het kerstdiner morgen.

Glenorchy, Lake Wakatipu

Op eerste kerstdag rijden we in het zonnetje langs het Lake Wakatipu richting Glenorchy over een 4wheel-drive weg.

Aan het einde van de weg maken we een wandeling door de Paradise Valley, maar het begint hard te regenen, dus lunchen we op de camping bij Glenorchy. Als we weer terug zijn in Queenstown komt Lydia er achter dat we ons kerstmaal in de vriezer hebben laten liggen op de camping in Glenorchy en moeten dus wederom 50km terugrijden om nog wat te eten te hebben.

We verorberen ons kerstmaal daar tussen een dronken gezelschap Noren en Zweden.

We trekken verder via Cromwell naar Wanaka, langs het gelijknamige meer de prachtige Haast Pass op in het Mount Aspering National Park, waar we verschillende wandelingen naar de Faintail en Thunder Creek Falls maken.

naar Thunder Creek Falls

Na de Haast Pass komen weer langs de westkust te rijden bij Haast, door de schitterend mooie vegetatie lijkt het wel of we door een botanische tuin rijden.

We rijden het schitterende Westland National Park in, waar de Franz Jozef en Fox Glaciers liggen. Dit park telt ongeveer 60 gletsjers maar deze twee zijn absoluut de mooiste. Ze zijn beiden zo'n 13 km lang en uniek omdat ze afdalen van gebieden met eeuwige sneeuw naar regenwoud vlakbij de kust met exotische stranden.

Fox Glacier

Franz Josef Glacier

Vanaf Lake Matheson heb je een mooi spiegelend beeld op Mount Cook en de Fox Glacier.

Hokitika

Na Greymouth begint wederom een zeer mooi stuk kustweg en vlakbij Punakaiki zijn de Pancake Rocks te zien, aparte geologische vormen die doen denken aan stenen pannenkoeken, vandaar ook de naam. Door duizenden jaren regen, wind en opstuivend water hebben zich stroken kalksteen ontwikkeld die worden gescheiden door repen zachter kleisteen en daardoor lijken op stapels pannenkoeken.

prachtig uitzicht op pancakes en blowhole...oeps!

Een ander fenomeen zijn de ‘blowholes’, een soort van gyesers die ontstaan door regenwater dat doorgedrongen is tot op de bodem van deze rotsen. Door de druk van het getijde wordt het water met kracht naar buiten gedrukt waardoor een waternevel ontstaat die de lucht in geblazen wordt.

Vanuit Punakaiki maken we een fabelachtig mooie 2 daagse track (Inland Pack Track) door de Pororari kloof van 30km, wadend door de Bullock creek, Fossy creek en de Dilemma Canyon.

Een behoorlijk zware tocht door canyons van karstgesteente vol diepe grotten, niet geheel van gevaar ontbloot, aangezien het waterniveau hier zeer snel kan stijgen bij hevige regenval.

Na deze vermoeiende tocht nemen we de volgende dag een verfrissende nieuwjaarsduik langs de Truman Track.
Happy
New Year 2008!

We rijden naar het noordelijkste punt van de westkust bij Karamea, waar de weg eindigt en de Heaphy Track in het Kahurangi N.P. begint. Een wandeltocht langs de woeste westkust met aan één kant de bulderende oceaan en aan de andere zijde een groen regenwoud.

Het pad loopt langs stranden, over bewegende hangbruggen en langs hoge nikaupalmen. Het is de enige inheemse palm en hij kan tien meter hoog worden. Hij groeit maar op een aantal plaatsen, zoals hier. We zien veel aangevreten palmen. Duidelijk het werk van opossums. Deze kleine buideldieren zijn een nationale plaag.

Vanuit Westport rijden we landinwaarts de Buller Gorge in en via Lake Rotoroa weer noordelijk naar de Tasman Baai. Het is hier een gewild gebied aan de goudgele stranden voor de vakantie vierende Kiwi's en alle campings zitten dan ook stampvol. Wij rijden helemaal door naar het noordelijkste punt van het zuider eiland aan de Golden Bay, Cape Farewell waar we wild kamperen aan de winderige kust.

Tasman Bay

Via Nelson gaan we naar Picton, waar we de ferry nemen naar Wellington op het noorder-eiland, na 4 weken zuider-eiland en 6600km verder.

Picton wachten op de ferry naar Wellington

Noorder-eiland

Na een overtocht van 3½ uur zoeken we in het donker een overnachtingplek in Wellington en maken de volgende dag een flinke wandeling in het Kaitoke reg.park. We rijden door naar de oostkust naar het art-deco stadje Napier.

Kaitoke regionale park

Na Bay view gaan we weer het binnenland in naar het Lake Waikaremoana in het Te Urewera N.P., het op twee na grootste nationaal park van Nieuw Zeeland. Het park herbergt schitterende, ongerepte bossen, meren, rivieren en watervallen. Dwars door het park loopt de bergketen de Huiarau Range die het noorden van het zuiden scheidt. In de bossen leven veel inheemse vogelsoorten zoals Kiwi, Tui, Kaka en Kokako.

LakeWaikaremoana

big Rata Tree

Over een ruwe gravelweg rijden we door de bergen door een prachtige wildernis met heerlijke bivak plekken, zoals bij de Mangamate Fall, langs de Whirinaki river bij Minginui en maken er lange wandelingen! Het links rijden op zich zelf geeft geen problemen. Maar de max snelheid is hier 100 km en dat geldt ook voor de zeer smalle, bochtige gravelwegen, langs afgronden en greppels. Ik zelf durf hier max 20/30km te rijden, maar af en toe komt er zo'n crazy kiwi met hoge snelheid in een stofwolk de bocht om, zodat alleen een noodstop in de berm een ongeluk kan voorkomen.

Mangamate Fall

We vertrekken vroeg uit het Te Urewera N.P. om op tijd te zijn om de Lady Knox geyser te zien spuiten in de Wai-O-Tapu thermo area. Het gebied ligt in het centrum van het nog altijd vulkanisch actieve centraal plateau, en is bekend om zijn geothermische activiteit, zoals spuitende geysers, kokende modderpoelen, warmwaterbronnen en zelfs warmwater rivieren. Het landschap heeft iets mysterieus door de stoom die hierdoor uit de aarde opstijgt.

Midden in dit geyserland ligt Rotorua, een kuuroord aan de oever van het gelijknamige meer. De altijd aanwezige geur van rotte eieren (waterstofsulfide) nodigt niet uit voor een bezoek aan dit gebied. Maar ondanks dat is Rotorua de meest bezochte stad van Nieuw Zeeland en heeft veel Maori cultuur en fraaie parken.

Rotorua

Bij Whakatane komen we weer bij de oostkust met uitzicht op een rokende vulkaan in zee en nemen een duik bij Ohope beach.

Alvorens een lange wandeling door de Karangahake Gorge te maken, rijden we eerst even naar de idyllische Owharao Falls bij Waikino.

In de fraaie Karangahake Gorge klim je in de kloof omhoog door mijngangen van een oude goudmijn met een treinspoortje, zeer instructief.

Via Thames trekken we de verrassend mooie natuur van Coromandel Peninsula in en kamperen en wandelen in de Kauaeranga valley. Het schiereiland biedt veel mooie baaien en zandstranden. De uiterste punt is bijzonder ruig met een huiveringswekkend smalle gravelweg langs diepe afgronden met grandioze vergezichten

De prachtige onbedorven baaien in het noorden zijn alleen te voet bereikbaar, zodat je de afgelegen stranden vaak voor jezelf hebt.

Coromandel, Fletcher Bay

Stony Bay

Waiau fall

Hot pools on beach

In de buurt van Whitianga vind je prachtige baaien en één van de mooiste stranden kan je wandelend bereiken vanaf Hahei naar de Cathedral Cave, witte stranden, kobaltblauwe zee met vele eilanden voor de kust. Een absolute must is ook een bezoek aan Hot Water Beach, waar je zelf bij eb op het strand een heet bad kunt graven in het zand.

Stingray Bay en Cathedral Cave

paradijselijke Cathedral beach

Panorama Tairua bay

In de Taitua Bay zijn 8 haaien waargenomen en na een aanval van een "killer whale" zijn de stranden afgesloten!

Na een week op dit schitterende schiereiland doorgebracht te hebben, rijden we noordelijk vlak langs de Firth of Thames baai richting Auckland. De kranten staan hier vol met artikelen, dat de eerste veroveraar van Mt.Everest, sir Edmund Hillary hier op 11 jan. is overleden in het Auckland City Hospital. De drukke stad laten we snel achter ons om het uiterste noorden te verkennen. Niet het meest interessante deel van NZ, maar er zijn toch een paar mooie gebieden,die we willen bezoeken, zoals de schilderachtige waterval bij Whangarei.

Whangarei fall

voetbrug Whananaki

De langste voetgangersbrug van het zuidelijk halfrond ligt bij Whananaki.

Russell

In Russell dat ooit de 'hell-hole of the pacific' werd genoemd, vanwege de bloederige walvisjacht die vanuit hier bedreven werd,is nu een rustg historsch dorp met het een fraai douane gebouw uit 1870 met de enorme Morton Bay Fig Tree, geplant door de eerste douane officier.

Haruru fall

Russell ligt aan de oostkust van Northland en is een perfecte uitvalsbasis om de Bay of Islands te bezoeken. Deze groep van 150 kleine eilandjes in het turkooise water van de Grote Oceaan staat garant voor een waar paradijs. Met een pontje steken we over naar Opua. Iets verder aan de baai liggen de Haruru Falls, door de hoefijzer vorm ook wel de kleine Niagara Falls genoemd.

replica Rewais Maori village

We ronden het uiterste punt van het Noordereiland en zakken langs de westkust af naar de wouden met de Giant Kauri Trees.

De wandeling door het Kauri Waipoua Forest is indrukwekkend. Niet alleen de grootte (tot 51,5 m), de omvang (tot 13,8 m) en leeftijd (tot 2000 jaar) van deze bomen. Door over bekapping van deze reuzen zijn er nog slechts enkele over. Ze zijn dus erg zuinig op de overgebleven exemplaren en op elke boom vind je dan ook hetzelfde bord: "The feeding roots of Kauri trees are shallow and delicate. Walking off the formed, protective paths and boardwalks can kill these giant trees. Toitu te whenua, Leave the land undisturbed".

We maken nog een nachtelijke tocht met een rood licht uitstralende zaklamp op zoek naar de "Kiwi bird en glow-worms".

Taupo, bungee jump

In Taupo maken we een lange wandeling langs de Waikato river met hotpools en de Huka Falls.

Taupo ligt aan de noordzijde van Lake Taupo, in een schilderachtige omgeving. Lake Taupo is het grootste meer van Nieuw Zeeland en heel Australasia en is ontstaan in het jaar 186 na Christus, na een gigantische vulkaanuitbarsting. De volgelopen krater van deze vulkaan vormt nu het meer en heeft kristalhelder water. De oevers hebben witte puimstenen stranden en beschutte rotsige inhammen. De omgeving is hier magnifiek, mede door het uitzicht op de vulkanen van Mount Tongariro, Mount Ngauruhoe en de met eeuwige sneeuw bedekte Mount Ruapehu.

Zuidelijk van het grote Lake Taupo begint het Tongariro Nationale Park, het is het eerste nationale park van Nieuw Zeeland en één van de oudste van de wereld. Het gebied werd, door Maori Chief Horonuku Te Heuheu Tukino, in 1887 aan de staat geschonken. Hij zag dit als een belangrijke oplossing om dit prachtige gebied te behouden in zijn oorspronkelijke staat. In 1990 werd het park door de UNESCO als eerste nationaal park op de lijst van werelderfgoed gezet.

Taranaki Falls

Tawhai Falls

Het regent flink als we wandelingen naar de Taranaki Falls en Tawhai Falls aanvangen, maar gelukkig klaart het 's middags weer op.

Mt. Ruapehu 2797m

Het Tongariro National Park is één van de meest spectaculaire parken van heel Nieuw Zeeland. De verscheidenheid aan landschappen op een dergelijk relatief klein oppervlak zijn haast uniek. De landschappen zijn ontstaan door toedoen van de drie aanwezige imposante actieve vulkanen, Ngauruhoe, Ruapehu en Tongariro. Een van deze vulkanen, Mount Ngauruhoe, diende als decor voor Mount Doom in de film Lord of the Rings.Via de south entrance gaan we nog naar de Mangawhero en Waitonga Falls

Mangawhero Falls

Verder zuidwaarts volgen we de Whanganui River Road, één van de mooiste en historisch interessante routes die je in Nieuw-Zeeland kunt rijden. De route is 80 km lang en leid je van Pipiriki naar Wanganui over een gravelweg, waarvan sommige stukken beschadigd zijn door overstromingen. Maar dat maakt het natuurlijk ook een stuk avontuurlijker en zo krijg je een back to nature-gevoel!

Onderweg vele idyllische picknickspots, watervallen en interessante bezienswaardigheden die je meer vertellen over de Maori-geschiedenis.

Als we in Wanganui aankomen aan de westkust besluiten we om eerst nog een stuk noordelijk te rijden over de surf-highway naar het Egmont Nationale Park. Het middelpunt van dit park is een slapende vulkaan, de symetrische Mount Egmont/Taranaki.

De vulkaan is echter alleen van een afstand zichtbaar, want hoe dichterbij we komen, des temeer hij in de wolken verdwijnt en als we de berg oprijden naar de Dawson Falls plenst het van de regen.

Mount Egmont

Otaki forks

We zakken weer af langs de surf-highway en voordat we in Wellington weer de ferry naar het zuidereiland nemen, maken we nog een wandeltocht bij Otaki Forks, de opnamelocatie van "outer shire"(lord of the rings)

Er varen twee bedrijven met ferries tussen noord en zuidereiland, The Interislanders (320$-2pers en auto) en Bleubridge(240$), waarvan de laatste dus aanzienlijk goedkoper is.
We kunnen nog net de ferry oprijden, voordat de klep dicht gaat, omdat we niet doorhebben dat de ferry op zondag om 10hr vertrekt i.p.v. 13.00hr! We krijgen wel korting, omdat op zondag de "driver" gratis meemag, scheelt toch mooi 60 dollar. Weer terug op het zuidereiland blijven we in de Malborough Sounds en beginnen in Linkwater aan de Queen Charlotte Track.

De Queen Charlotte Track slingert door de heuvels langs de prachtige fjorden. Het uitzicht onderweg is overweldigend met fantastische kampeerplekken.

We gaan door tot de Endeavour Inlet, waar ooit Captain Cook in 1770 landde.

Queen Charlotte Track, Double Bay

Als laatste willen we nog een driedaagse track door de bergen van het Nelson Lakes Nationale Park gaan maken. Allereerst parkeren we de auto bij Saint Arnaud bij Lake Rotoiti, waarna we langs het meer naar de Lake Head Hut lopen.

Hier moeten we diverse stromen en moerassen doorwaden, maar zakken steeds dieper in de modder weg. Na 2 uur ploeteren om aan de andere kant te komen , geven we het vermoeid op en bivakkeren in de buurt van de hut met wederom veel sandflies en 's nachts een vraatzuchtige possum in de tent.

De volgende dag ondernemen we een nieuwe poging verder stroomopwaarts om de rivier over te steken, wat deze keer ondanks het ijskoude water wel lukt.

Na een slingerend pad en twee hangbruggen bereiken we de Cascade Track, die omhoog leidt naar de Angelus hut.

We stijgen geleidelijk door een mooi bos langs verschillende watervalletjes. Een idyllische omgeving, waar we even later tegen een loodrechte wand aankijken, die we moeten beklimmen.

Eerst een kleine rustpauze voor we aan het steile deel beginnen langs watervallen en rotsklimmen over puinhellingen.

Boven gekomen prijzen we ons gelukkig dat we een tent bij ons hebben, (al is deze ondertussen flink gehavend met gebroken tentstokken) want de hut is overvol en verschillende mensen moeten op de grond onder de tafels slapen. Wij zetten onze gehavende tent op een rustige plek tussen de meertjes, als er mist opsteekt.

bivak Angelus Lake

De volgende dag is het gelukkig weer goed weer, zodat we via de spectaculaire Robert ridge terug kunnen keren. De kam is namelijk over het hele traject blootgesteld aan harde wind met weinig schuilplekken en bij slecht zicht kan je gemakkelijk gedesoriënteerd en van de route geraken.

Het is een flinke klim omhoog naar de kam

, wederom klauterend over puinhellingen, maar de wolken zijn inmiddels opgetrokken en we hebben een magnefiek uitzicht rondom.

Het laatste deel lopen we over de makkelijkere Pinchgut Track en dalen na de Bushedge shelter steil af naar Lake Rotoiri. Eenmaal beneden aangekomen bij de parkeerplaats en aardig vermoeid, krijg ik een lift terug naar onze auto in Saint Arnaud van een Israëlisch stel in een volgepakte auto, waarna ik alsnog Lydia en de rugzakken moet ophalen.

In Blenheim plunderen verse vis en vers fruit bij de plaatselijke supermarkt, waarna we aan de Whites Bay bij Rarangi een beetje bijkomen van de pittige bergtocht.

Als we verder afzakken langs de oostkust zien we op de rotsen bij Ohau Point een seals colony van honderden seals met spartelende puppies in de golfslag..... een schouwspel waar je geen genoeg van krijgt!

Nog zuidelijker bij Cheviot vind je de Cathedral cliffs aan de kust.

We vinden een bivak plek op het zeer afgelegen strand van Manuka Bay, waar we helemaal alleen staan met een paar kilometer strand voor ons zelf.

Weer aangekomen bij ons beginpunt Christchurch, na 6 weken op het zuidereiland en 3 op het noordereiland doorgebracht te hebben en 12.230km verder, vliegen we weer naar Melbourne om onze vakantie te vervolgen op Tasmanië. (zie voor verslag: album Tasmanië)